Wiersze, strona 7

1

Gdy, z wiosną życia, duch Artysta

Poi się jej tchem jak motyle,

Wolno mu mówić tylko tyle:

"Ziemia - jest krągła - jest kulista!"

2

Lecz gdy późniejszych chłodów dreszcze

Drzewem wzruszą, i kwiatki zlecą,

Wtedy dodawać trzeba jeszcze:

"U biegunów - spłaszczona - nieco..."

3

Ponad wszystkie wasze uroki,

Ty! Poezjo, i ty, Wymowo,

Jeden - wiecznie będzie wysoki:

**************************

Odpowiednie dać rzeczy - słowo!

Daj mi wstążkę błękitną - oddam ci ją

Bez opóźnienia...

Albo daj mi cień twój z giętką twą szyją:

- Nie! nie chcę cienia.

Cień zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,

Bo on nie kłamie!

Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko,

Usuwam ramię...

Bywałem ja od Boga nagrodzony

Rzeczą mniej wielką:

Spadłym listkiem, do szyby przyklejonym,

Deszczu kropelką.

1

Nikt nie zna dróg do potomności,

Jedno - po samodzielnych bojach;

Wszakże w Świątyni jej nie gości

W tych, które on wybrał, pokojach.

2

Ni swoimi wstępuje drzwiami,

Lecz które jemu odemknięto -

A co? w życiu było skrzydłami,

Nieraz w dziejach jest ledwo piętą!

3

Rozwrzaskliwe czasów przechwałki,

Co, mniemałbyś, że są trąb graniem? -

To padające w urnę gałki...

Gdy cisza jest głosów - zbieraniem.

Jak niewiele jest ludzi i jak nie ma prawie

Pragnących się objawić!... - Przechodzą - przechodzą

Odpychają się, tańcząc z sobą lub w zabawie

Poufnej, kłamią płynnie, serdecznie się zwodzą:

Ni współcześni, ni bliscy, ani sobie znani, 

Ręce imając, śliniąc się szczelnym uściskiem.

Głębia pomiędzy nimi wre i oceani,

A na jej pianach - oni; bliscy czym?...nazwiskiem!

Świat zaś mówi: "To - swoi, to - kółko domowe,

To - nasi!" - szczerzej Niebo łączy lazurowe

Tysiąc ludów, co rżną się przez wieki, bo szczerzej

Z każdego aby jeden w spólne Niebo wierzy.

- Oni zaś tańczą: łonem zbliżeni do łona,

Polarnie nieświadomi siebie i osobni;

Dość, że nad nimi jedna lampa zapalona

I moda jedna wszystkich wzajemnie podobni.

- "To nasi!" - Mapę-życia gdyby kto z wysoka

Kreślił jak mapę-globu?... góry i pustynie

Przeniosłyby się w krótkie jedno mgnienie oka,

Ocean by zaś przepadł, gdzie łza drobna płynie!

SIŁA ICH

fraszka

Ogromne wojska, bitne generały,

Policje - tajne, widne i dwu-płciowe -

Przeciwko komuż tak się pojednały? -

Przeciwko kilku myślom... co nie nowe!...

LISTOŚĆ

Gdy płyną łzy, chustką je ocierają;

Gdy krew płynie, z gąbkami pośpieszają;

Ale gdy duch wycieka pod uciskiem,

Nie nadbiegną pierwej z ręką szczerą,

Aż Bóg to otrze sam, piorunów błyskiem:

- Wtenczas dopiero!... 

ZAGADKA

Z wszelkich kajdan, czy? te są

Powrozowe, złote czy stalne?...

Przesiąkłymi najbardziej krwią i łzą -

Niewidzialne!... 

1

Jak się nie nudzić? gdy oto nad globem

Milion gwiazd cichych się świeci,

A każda innym jaśnieje sposobem,

A wszystko stoi - i leci..

2

I ziemia stoi - wieków otchłanie,

I wszyscy żywi w tej chwili,

Z których i jednej kostki nie ostanie,

Choć będą ludzie, jak byli...

3

Jak się nie nudzić na scenie tak małej,

Tak niemistrzowsko zrobionej,

Gdzie wszystkie wszystkich Ideały grały,

A teatr życiem płacony -

4

Doprawdy nie wiem, jak tu chwilę dobić,

Nudy mię biorą najszczersze;

Co by tu na to, proszę Pani, zrobić,

Czy pisać prozę, czy wiersze? -

5

Czy nic nie pisać... tylko w słońca blasku

Siąść czytać romans ciekawy:

Co pisał Potop na ziarneczkach piasku,

Pewno dla ludzkiej zabawy(!) -

6

Lub jeszcze lepiej - znam dzielniejszy sposób

Przeciw tej nudzie przeklętej:

Zapomnieć ludzi, a bywać u osób,

- Krawat mieć ślicznie zapięty!...

1861

Krzyżówką jesteś
trudno cię rozwiązać
trzeba kombinować
i myśl z myślą wiązać

mógłby mnie w tym trudzie
biały świt zastać
a w końcu i tak
nie odgadnę hasła

/2016/