MYŚL WIERSZEM

W długie deszczowe wieczory
zachęcał ją do czytania
i tulił się do jej głosu

*

dojrzewał dla niej
powoli
by w końcu
mogła sięgnąć
i skosztować
jego słodyczy

*

stąpała po ścieżkach jego umysłu
najdelikatniej jak mogła
zostawiając niedosyt sercu

*

czerpali z siebie nawzajem
napełniając studnie od nowa

*

w skrzyżowanych ramionach
trzymał zawsze tylko dumę
gdy je otworzył
poczuł jak cudownie jest
tulić cały świat

*

nieświadomie błądziła w chmurach
gdy całował ją w myślach

*

walczył z miłością do niej
a gdy poległ
nigdy nie miał dość
stanu nieważkości

*

zasypiając
zostaw zapaloną
choć jedną gwiazdę
by wskazywała
drogę do ciebie

*

-Teraz w tej chwili - zapytał
-Dlaczego nie - odpowiedziała

--------------------

inspiracja Atticus